υφαλαυλώνας

ο, Ν

ευρεία και επιμήκης κοιλότητα τού βυθού τής θάλασσας με πλευρές που παρουσιάζουν ελαφρά κλίση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ύφαλος + αυλώνας «κοιλάδα»].